Les 1 De weg van het Hart

Hieronder de eerste les van The Way of Mastery om een indruk te krijgen.
Ieder boek van de trilogie bevat 12 lessen, bedoeling is dat je een maand doet met iedere les dus het is een programma van 3 jaar, dat je in je eigen tempo kunt doen.

Les 1 – De Weg van het Hart

Nu beginnen we.

En inderdaad, nogmaals, groeten aan jullie, geliefde en heilige vrienden. Ik kom in dit uur weer tevoorschijn om bij je te zijn – waar jij gelooft dat je bent. Want als je er niet voor kiest om je aandacht te richten op de wereld van lichamelijkheid door middel van het voertuig van het lichaam, zou onze communicatie niet het middel vereisen van wat je ‘channeling’ zou kunnen noemen – noch de apparaten van deze wereld, om gesproken woorden op te nemen en vast te leggen. Woorden die op zichzelf slechts de weerspiegeling zijn van waar de woorden je mind op willen richten.

Daarom, geliefde vrienden, ik kom niet voor mezelf, maar voor jullie. Ik kom niet om je te onderwijzen, maar om van je te houden, totdat je ervoor kiest om, vanuit de diepte in je eigen wezen, elke illusie waaraan je ooit geloof hebt gehecht opzij te zetten en om de waarheid te herinneren die alleen waar is. Want in dat uur is er inderdaad een transcendentie van alles wat beperking kent. Er is een transcendentie van alles wat komt en gaat, wat geboorte en dood kent. Er is alleen de Mind van Christus waarin ieder van ons, als een vonk van Goddelijk licht, als een zonnestraal van de zon, eeuwig rust in perfecte gemeenschap en communicatie, altijd. Nu is het grote geheim natuurlijk dat dát de staat is van je realiteit. Dat je op elk moment in volmaakte gemeenschap verblijft met de hele schepping, aangezien alle dingen slechts tijdelijke wijzigingen zijn van de ene fundamentele energie die ik heb gekozen om de Christus Mind te noemen, voortkomend uit de Vader.

En dus, geliefde vrienden, kom ik naar waar jullie kiezen te zijn. En als je ervoor kiest om die plek in het hart en in de mind te openen waarin je rechtstreeks met mij kunt communiceren, zal ik je ook daar ontmoeten. Wat dan belangrijk is, bij wijze van begin, is het simpele feit in overweging te nemen dat je ervaring altijd het effect is van waar je kiest de aandacht van je bewustzijn op te richten, waarvan het Zelf voor altijd onbeperkt is en alle dimensies van creatie omhult. Je verblijft in dat wat alle dingen omhult, op alle manieren en te allen tijde. En in Waarheid, ken je geen afscheiding, geboorte of dood, winst of verlies.

Besef in dit uur, nu je de tape uit de hoes hebt genomen en in je machinerie hebt gestopt, hoe je als oneindig wezen bewust hebt gekozen om deel te nemen aan een vorm van ervaring. Je hebt daarom het zintuiglijke apparaat van het lichaam ingeroepen waardoor je de energieën van dit fysieke domein kunt filteren, zodat je trillingen tegen stembanden kunt horen die woorden creëren die voor ieder van jullie een bepaalde betekenis hebben. En ieder van jullie zal die betekenis inkleuren overeenstemmend – overeenstemmend – met de percepties die je hebt gekozen om waarde aan te hechten.

Betekent dit dat sommigen voorlopen en anderen achterlopen? Dat lijkt alleen maar zo. In werkelijkheid is ieder van jullie gelijk; ieder van jullie kiest vanuit je oneindige vrijheid om bepaalde trillingsfrequenties naar je toe te trekken, zo je wilt – bepaalde vormen of kwaliteiten van ervaring. Die vrijheid is waar je altijd in verblijft, van vóór de oprichting van deze wereld, en lang nadat deze wereld ophoudt te bestaan. Op elk moment kun je dus géén slachtoffer zijn van wat je ziet, en niets is buiten jou. Wat je ervaart, heb je direct en bewust tot jezelf geroepen. En als je de gedachte vasthoudt: ‘Nou, ik vind het niet fijn wat ik tot mezelf heb geroepen’, dan is dat ook volkomen okay. Want dan heb je de ervaring van over jezelf oordelen tot jezelf geroepen. Kijk alleen maar met de verwondering van een kind en zie hoe het voelt en vraag jezelf af:

Is dit een energie waarin ik verder wil gaan, of zou ik liever iets anders kiezen?

Want uiteindelijk, wanneer alle mogelijke keuzes binnen de droom van afscheiding zijn gemaakt, zijn geproefd, zijn gevoeld, zijn gekend, dan komt er eindelijk de stille, stille Stem van de Heilige Geest naar voren die door de ziel spreekt – en we komen daarop terug – het fluistert van de ene Waarheid en de ene werkelijkheid, de ene Liefde, de ene vrede, de ene gelukzaligheid die voortdurend is.

Dan begint de ziel zich af te wenden van de dingen van deze geschapen wereld.
Zij begint haar aandacht als het ware terug te trekken van haar gehechtheden aan alle dingen die zij tot zich heeft geroepen. Zij begint haar gevoel van identificatie met de trillingsfrequenties te overstijgen die alleen bedoeld waren om mee te spelen, en die vervolgens serieus genomen werden. Want het is de ernst in de mind die de creatie van ego is, en het is de grote ernst die de vibraties vasthoudt van wat je niet langer wilt ervaren in het veld van je wezen, in het veld van je ziel.

En naarmate jij, als ziel – de individuele Goddelijke vonk – begint te kiezen om je aandacht terug te trekken, om de waarde die je aan alle dingen hebt gehecht terug te trekken, en naarmate je leert de aard van je eigen bewustzijn te vereenvoudigen, naarmate je begint te beseffen dat je je kunt overgeven aan iets dat je ver te boven gaat, dat je de ‘krankzinnige’ gedachte kunt koesteren om het onzichtbare te vertrouwen, word je steeds meer, om steeds minder te worden. En terwijl je steeds minder wordt van wat je dacht te zijn, omgekeerd, word je meer en meer hoe je Vader je heeft geschapen – de Gedachte van Volmaakte Liefde in vorm – een kanaal, een eenvoudig voertuig waardoor die Liefde van de Geest kan schijnen. En je enige taak wordt het schoonmaken van je ramen, het polijsten van je vloeren, het wieden van je tuin, zodat dat Licht ongehinderd kan uitstromen.

Je zult het niet langer noodzakelijk vinden om percepties te verdedigen waarmee je je ten onrechte had geïdentificeerd. En je zult inderdaad weten wanneer je die staat van ontwaken hebt bereikt, want je zult in staat zijn te kijken naar alle geschapen dingen die je ooit hebt ervaren, alle reacties die je ooit in de mind hebt gehad, alle waarnemingen, alle oordelen, alle verlangens die je ooit hebt gehad voor iets of iemand, en als ze in je mind opkomen, zullen ze je vrede niet verstoren. En je zult glimlachen. En je zult zien dat in je bewustzijn alle heiligheid en alle duivelsheid is ontstaan. Je bent zowel heilige als zondaar geweest, en je geluk en je ongeluk zijn slechts een gevolg geweest van waar je voor kiest om je aandacht op te richten.

Inderdaad, geliefde vrienden, ik kom naar voren om je te ontmoeten waar je ook bent, omdat ik ervoor heb gekozen om de oneindige kracht van bewustzijn te gebruiken, die mij van de Vader gegeven is, net zoals het jou gegeven is, om te ontdekken hoe diep verrukking kan zijn wanneer de mind alleen gefocust is op het zien vanuit, en alleen zien van, de Mind van Christus. Ik heb daarom alle vele ervaringen tot mijn Zelf geroepen, zelfs toen ik als mens op je geliefde Aarde rondliep – om mezelf uit te dagen, om mezelf te testen, om mezelf te conditioneren, om erboven uit te stijgen, om alle mogelijke ervaringen te overwinnen die me zouden kunnen afleiden van de herinnering aan Wie ik ben.

Je zou trouwens kunnen zeggen dat mijn kruisiging eenvoudig het hoogtepunt was van mijn eigen directe keuze om uitgedaagd te worden door de gebeurtenissen in ruimte en tijd, zodat ik in mezelf het vermogen kon cultiveren om te zien vanuit, en alleen te kijken naar, de volmaakte zuiverheid van de Mind van Christus.

Het punt dat ik met je probeer te maken, is dat, op elk moment, wat je ervaart in het rijk van je emoties en mind, en de effecten (tot op zekere hoogte ook in het lichaam), er zijn omdat je – vanuit je oneindige vrijheid – eenvoudig die ervaring, die energie, hebt uitgekozen om je aandacht op te richten, zodat je kunt zien wat de effecten zijn.

De waanzin die je ziet komt niet voort uit je keuze iets anders te zien dan de Mind van Christus. De waanzin, die je ervaart als je pijn en als je lijden en je zoeken en je drama’s, komt alleen voort uit je verkeerde keuze om je te identificeren met wat opkomt in het veld van je bewustzijn. Je verliest daarom de onschuld uit het oog. Want alle gebeurtenissen zijn inderdaad volkomen neutraal, en je bent vrij om ze te zien zoals je wilt.

Als een kind wordt geboren – en velen van jullie die moeders zijn weten dit – kun je een onuitsprekelijke diepte van vreugde ervaren. Evenzo kun je angst en verkramping ervaren bij de gedachte verantwoordelijk te moeten zijn voor een kind. Wanneer een dierbare sterft en je verdriet en lijden ervaart, kun je er zeker van zijn dat je ervoor gekozen hebt je aandacht samen te trekken, zodat je alleen het verlies van een bezield lichaam kunt zien en daardoor jezelf ervan overtuigt dat je gescheiden bent geraakt van j e dierbare.

Ik spreek uit ervaring als ik met jullie deel dat afscheiding een illusie is. En wanneer de dood op jouw niveau plaatsvindt, op datzelfde moment, heb je nog steeds de kracht om ervoor te kiezen te erkennen dat er iets is veranderd, en om je aandacht te verleggen naar een ander vermogen dat het lichaam onmogelijk zou kunnen bevatten, waarin je waarneemt en hoort en communiceert met die vonk van Goddelijk Licht – de ziel – die het idee lijkt te hebben opgegeven om te proberen een fysieke vorm bezield te houden.

Het is daarom absoluut noodzakelijk en in feite is het de allereerste stap op wat we De Weg van het Hart gaan noemen. De eerste stap bij het ontwaken is de gedachte, het axioma, de Waarheid in de mind toe te laten, dat niets wat je ervaart, wordt veroorzaakt door iets buiten jou. Je ervaart alleen de effecten van je eigen keuze.

Want zie je, het komende jaar zullen we maand na maand bouwen aan wat ik nu verkies De Weg van het Hart te noemen. Het is de weg die onbekend is voor de wereld. Het is een onbekende weg voor velen die zichzelf spirituele leraren willen noemen, want het is geen weg van rusten op, of afhankelijk worden van, magische middelen. Het is eerder die weg die in jou de beslissing cultiveert om je aandacht te richten op je eigen mind, je eigen gedrag, wat waar en echt voor je is, van moment tot moment – om het te bestuderen, te overdenken, te voelen, om het Licht van de Geest er doorheen te ademen, en om de mind voortdurend te her-trainen, zodat het op elk moment de volledige verantwoordelijkheid op zich neemt.

En waarom is dit nodig? Omdat er zonder dit geen vrede kan zijn. Zonder dit kun je de valse identificaties die je hebt gekozen niet overstijgen. Om misschien een eenvoudiger vorm van je taal te gebruiken, moet je op het punt komen waarop je tegen jezelf zegt:

Ik heb dit mezelf aangedaan. Ik heb het gedaan, ik moet het rechtzetten. Niemand treft schuld. De wereld is onschuldig.

En in de komende maanden zullen we steeds dieper met jullie communiceren, de fijnere punten, zo je wilt, van De Weg van het Hart. Want het is die weg die mij werd geleerd, en het is die weg waarop ik jou met vele, vele aanwijzingen heb gewezen. Het is op die weg dat elke gedachte die je ooit over iets of iemand hebt gehad, wordt omgekeerd. Alleen op die weg kun je teruggaan door het oog van de naald en tot rust komen in de Volmaakte Vrede waaruit je bent voortgekomen.

De Weg van het Hart is niet de weg van het intellect; want dat aspect van de mind is nooit ontworpen om je meester te zijn. Het was ontworpen om de nederige, en – vergeef me de uitdrukking – zeer domme dienaar van het Ontwaakte Hart te zijn. Het Hart is dat wat alle dingen voelt, alle dingen omhelst, alle dingen vertrouwt, alle dingen toestaat. Het Hart is dat waarin de ziel eeuwig rust. Het Hart is dat wat voorbij ruimte en tijd gaat en het is die vonk van Licht in de Mind van God, die Christus wordt genoemd. En alleen daarin vind je de vrede die je zoekt.

Je zult dan ontdekken dat de weg van ontwaken geen weg is van vermijden, maar een weg van waarachtigheid. Het is geen weg van prestatie en trots, maar een weg van het loslaten van elke hoop en elke wens om speciaal te zijn – om jezelf te zien als iemand die ‘vooruitgang heeft geboekt’, zodat je met een vuist op de borst kunt slaan en als een pauw zo trots kunt zijn. Het is een overstijging van de hoop om op de een of andere manier Gods aandacht te krijgen, zodat hij naar je zal kijken en zeggen:

Oh, je bent zo’n goed persoon geweest. Oh, mijn god, ja. Nou, ik denk dat we je nu in het Koninkrijk zullen toelaten.

Het is een weg waarop je zult cultiveren – ongeacht je innerlijke ervaring of mate van ontwaken – de bereidheid en de kunst om terug te keren naar de eenvoud van ‘leeghoofdigheid’ en niet-weten, bij elke adem. Het is een weg van leven waarin alle dingen en alle gebeurtenissen een aspect worden van je meditatie en je gebed, totdat er, opnieuw in jou, de waarheid is verankerd die altijd waar is:

Niet mijn wil, maar de Uwe geschiede. Vanuit mezelf doe ik niets. Maar mijn Vader doet alle dingen door mij.

Stel je dan een staat van zijn voor waarin je door deze wereld loopt, schijnbaar net als ieder ander, en toch ben je ruim van binnen; je bent leeg van binnen. In Waarheid verlang je niets, hoewel je het verlangen door je heen laat bewegen, en je het herkent als de Stem van de Vader, die je persoonlijkheid, je emoties en zelfs het lichaam leidt naar plaatsen, gebeurtenissen, mensen – naar dingen en ervaringen, waardoor het tapijt van de Verzoening wordt geweven, waardoor alle Kinderen van God weer naar huis worden geroepen. En je vertrouwt de volledige stroom daarvan, of je nu wordt gevraagd om een toespraak te houden voor tienduizend mensen, of je wordt gevraagd om een vriend de waarheid over je gevoelens te vertellen, of dat je misschien wel of niet wordt gevraagd de straten te vegen en te leven zonder een cent. Want, in Waarheid, de mind die de Bron van zijn schepping vertrouwt, staat alle dingen toe, vertrouwt alle dingen, omarmt alle dingen en overstijgt alle dingen.

Wees ervan verzekerd, als je je gefrustreerd en bezorgd voelt, is dat omdat je hebt besloten de Waarheid niet te vertrouwen. En de Waarheid is eenvoudig dit: alleen Gods verlossingsplan kan voor je werken. Jouw weg moet altijd falen, want jouw weg begint met de illusoire en krankzinnige veronderstelling dat je een afgescheiden wezen bent van de Mind van God en daarom je eigen koers moet bepalen.
Want als je je ziek en niet op je gemak en niet in vrede voelt, waarom zou je dan geloven dat jij weet hoe je vrede moet scheppen? Het vereist grote nederigheid om de eerste stap van het pad te aanvaarden:

Ik heb dit allemaal gedaan; ik moet het ongedaan maken. Maar ik heb geen idee hoe ik dit heb gedaan. Daarom moet ik me aan iets anders overgeven.

Ik wil je deze gedachte meegeven, zoals ik het gaf aan mijn geliefde broeder hier, enige tijd geleden. En de gedachte is dit (en ik zou willen vragen dat je er goed over nadenkt):

Wat als het leven dat je leeft, en elke ervaring die nu naar je toekomt, sinds het moment dat je besloot: ik moet hier ontwaken – wat als alles rechtstreeks naar jou werd gezonden door je Vader. omdat je Vader weet wat er in je bewustzijn moet worden ontward om te kunnen ontwaken? Wat als de dingen waar je je tegen verzet juist de springplank zijn naar je thuiskomst? Wat als je op dit pad een rijpheid bereikt waarin je eindelijk bereid bent de dingen te laten zijn zoals ze zijn?

En als het nodig was om straten te vegen, haal je eenvoudig diep adem en zegt: Vader, je weet de weg naar huis, en je begint daarom te vegen. En in de mind komt de gedachte:

Oh, mijn God, ik zal niet herkend worden. Ik zal niet opvallen. Mensen zullen niet denken dat ik speciaal ben als ik maar een straatveger ben.

En je herkent,

Ah-ha, geen wonder dat mijn Vader wil dat ik dit doe. Ik moet dit omhoog laten komen zodat ik ernaar kan kijken, me ervan los kan maken en kan leren de aanwezigheid van Liefde te zijn tijdens het vegen van de straat.

Want in waarheid, ik zeg je, de minsten onder jullie, volgens jouw waarneming, zijn al gelijkwaardig aan de grootste. En er is niemand onder jullie die minder is dan ik.

En dus begint De Weg van het Hart daar. Het begint met het accepteren van de nederigheid dat je een aardige troep in je bewustzijn hebt veroorzaakt. Je hebt een labyrint gecreëerd en bent erin verdwaald, en je weet de weg terug niet – dat je vanuit jezelf niets kunt doen. Het enige wat je hebt bereikt, is het creëren van een heleboel krankzinnige drama’s die, in waarheid, nergens anders plaatsvinden dan in het veld van je mind. Ze zijn als hersenschimmen, als dromen. In waarheid is er geen verschil tussen een waaktoestand, waarin je de regisseur van je leven zou zijn, en de dromen die je hebt als het lichaam ’s nachts slaapt. Ze zijn allebei hetzelfde.

Ik wens je naar vrede te leiden, zelfs die vrede die voor altijd het bevattingsvermogen en begrip van de wereld te boven gaat. Ik verlang – omdat mijn Vader het door mij verlangt – om je helemaal te brengen naar waar ik ben, opdat je zult ontdekken dat er iemand is die voor je uit is gegaan. En als je goed kijkt, weet je:

Ahhh, het is mijn Zelf. Ik ben er altijd geweest, maar ik vergat het.

En aan het einde van alle reizen, aan het einde van alle zuivering – en inderdaad, zuivering is nog steeds nodig – zul je ontdekken dat ontwaken betekent dat je nergens heen bent gereisd. Het betekent dat je bent aangekomen bij een doel dat nooit is veranderd.

Ontwaken is slechts herinneren – maar het is niet alleen een herinneren van het intellect; want het is niet een idee, zoals je ideeën zou begrijpen. Het is een idee dat door het hele veld van je wezen vibreert, zodat zelfs de cellen van het lichaam – terwijl het lichaam toch in zijn huidige vorm blijft bestaan – zelfs de cellen van het lichaam ontwaken en ontspannen in de Waarheid die waar is, altijd.

De Weg van het Hart… Als je een tuinman was, zou je dan niet de kunst van het wieden van je tuin cultiveren? Zou je niet opletten of de grond precies de juiste vochtigheid heeft? Zou je de wolken aan de horizon en de hitte van de dag niet in de gaten houden? Zou je de tere planten die bescherming nodig hebben niet bedekken totdat ze sterk worden? En als degenen die zouden komen je tuin niet respecteren, zou je hen dan niet vragen om te vertrekken, of een tijdelijke omheining bouwen totdat de tuin sterk genoeg is – totdat deze barst van het fruit, zoveel dat je zelfs aan degenen kunt geven die het niet respecteren?

Wees daarom een wijs tuinman. Kweek een diepe liefde en respect voor jezelf, want je bent hier niet om de wereld te ‘fixen’. Je bent hier niet om je broeder of zuster te ‘fixen’. Alleen de Liefde heelt. En totdat je volledig van jezelf houdt, door de mind te hebben gezuiverd van elke verkeerde gedachte die je ooit hebt gehad – totdat je van jezelf houdt – hou je in waarheid niet van iets of iemand, behalve in die korte momenten dat je minder behoedzaam bent en de Liefde van God door je heen straalt, zo snel dat je niet eens merkt wat er gebeurde. Want de wijze tuinman cultiveert een bewustzijnsstaat waarin de Liefde van God onbelemmerd is.

Geliefde vrienden – degenen onder jullie die ervoor kozen gehoor te geven aan de roep en deel te nemen aan deze weg, met deze Familie – als je je ertoe wilt verbinden om je Schepper te vertrouwen omdat Hij een weg voor je heeft uitgestippeld die je inderdaad naar Huis kan leiden, dan kom je inderdaad Thuis. Maar toewijding betekent dat je de kamer niet verlaat als het geschreeuw begint. Het geschreeuw waar we het over hebben, is het geschreeuw in je eigen geest, in je eigen lichaam, in je eigen emoties. Dat je bij deze dingen blijft door er eerlijk over te zijn, en van jezelf te houden vanwege de kracht die je hebt om zelfs zulke waanzinnige percepties van jezelf en de wereld om je heen te creëren.

De Weg van het Hart is het laatste pad dat elke ziel kan betreden. Er zijn veel stadia van ontwaken. Er zijn veel paden die kunnen worden gevolgd, maar uiteindelijk ‘leiden alle wegen naar Rome’ zoals er wordt gezegd. Uiteindelijk moet elke ziel haar weg vinden naar De Weg van het Hart, en terugkeren tot de Waarheid dat het tijd is om verantwoordelijkheid te nemen, om te leren het vermogen te cultiveren om naar de diepe en venijnige zwartheid te kijken van wat ik ego heb genoemd, dat niets meer is dan de beerput van ontkenning – het is datgene dat licht mist – en beginnen er licht in terug te brengen door simpelweg je eigen mind, je eigen gedrag, je eigen reacties te observeren met een gevoel van verwondering, met een gevoel van onschuld, met een gevoel van kinderlijkheid.

Want staat er niet geschreven dat je weer als een klein kind moet worden om het Koninkrijk binnen te gaan? Het kleine kind kijkt eenvoudig met verwondering naar alles wat ze ziet: ‘Hé, hoe zit dat?’ Kun je je voorstellen dat je naar de diepste, donkerste delen van je eigen schaduw kijkt, je eigen ontkenningen en in staat bent te zeggen: ‘Oh, hoe zit dat!’? Hmm. Onthoud dan dat alles neutraal is, en in waarheid heeft alles wat in je bewustzijn opkomt geen effect op de Waarheid van je werkelijkheid.

De Weg van het Hart is dus een weg om de beslissing te cultiveren je te identificeren met het Licht dat alle duisternis kan wegschijnen – niet door ermee te vechten, maar door het te erkennen, het te omarmen als je eigen creatie, en opnieuw te kiezen.
De Weg van het Hart is de weg die ik onderwijs. En nu beginnen we aan een meer gerichte – laten we zeggen – jaarlange studie, een jaar lang samen cultiveren, opdat De Weg van het Hart verankerd zou kunnen worden in je heilige mind. En we zullen inderdaad putten uit vele bronnen. En er kunnen enkele verrassingen zijn afhankelijk van wie ervoor kiest jou via dit voertuig toe te spreken.

Maar wees gerust, te allen tijde en op alle manieren, heb ik mezelf toegewijd om voorzichtig de geboorte en de manifestatie te leiden van wat jullie Shanti Christo zijn gaan noemen. Het idee is door mij gegeven. En wat ik geef, koester ik. En wat ik samen met jou creëer, laat ik niet in de steek. Daarom zul je merken dat ik hier altijd zal zijn. We zullen nog moeten zien of jij er ook bent.

Onthoud dan altijd dat de waarheid altijd waar is. Is het niet tijd, geliefde vrienden, om echt je enige realiteit volledig in eigendom te nemen? De Weg van het Hart kent het woord vermijden niet. De Weg van het Hart kent geen bedrog, manipulatie of controle. De Weg van het Hart kent geen schuld, hoewel het ziet dat deze dingen ontstaan als echo’s van oude patronen die nu ontgroeid zijn. Het leert ze te zien, ze te herkennen, zoals je bepaalde soorten wolken zou kunnen herkennen die door de lucht trekken, om vervolgens de aandacht van de mind om te keren, zodat er een nieuwe keuze kan worden gemaakt.

De Weg van het Hart is de weg die je naar huis roept. En de roep komt uit dat diepe deel van je ziel dat nog steeds op de Geest lijkt, die als Christus verblijft in de Heilige Mind van God. Vertrouw er dan op dat je bent als een zonnestraal van de zon. En vertrouw niet op de percepties die je ten onrechte hebt ontwikkeld. Want je bent niet de enige op de weg die je reist, en je reist niet los van je broeders en zusters. Deze Familie kan geen afscheiding kennen, hoewel sommigen lijken te komen en te gaan. Want als eenmaal de roep tot ontwaken via deze lijn is erkend – hoewel lichamen misschien niet communiceren in ruimte en tijd – wees gerust, communicatie blijft bestaan en er is geen manier om dit te vermijden.

En dus beginnen we De Weg van het Hart. We komen nu in een fase waarin het tijd is om te stoppen met luisteren uit beleefde vriendelijkheid of uit nieuwsgierigheid, en in de bereidheid te stappen ‘de mantel aan te trekken’ van degene die totaal is toegewijd aan het helen van elk obstakel voor de aanwezigheid van Liefde, dat nog heimelijk verborgen blijft in de diepte van dat deel van je mind dat afgescheiden wil zijn van God, en om je te realiseren dat je echt het Licht bent dat liefdevol kan gaan schijnen op elk aspect van de duisternis dat je hebt gekend.

Dus langs deze weg zul je dit jaar leren hoe je de duivel de hand kunt schudden, en een dansje grap met hem kunt maken en herkennen dat zijn gezicht het jouwe is. Want als je kunt dansen met de duisternis die je hebt gecreëerd, verandert die duisternis in een engel. En Licht verblijft bij Licht.

We zullen je bepaalde meditaties geven, bepaalde energetische oefeningen om in je een gevoelskwaliteit te cultiveren die je in staat zal stellen energieën te herkennen die je niet dienen, op een manier die overstijgt wat je mind kan kiezen om van deze energieën te denken, zodat je steeds meer leert om met het lichaam te leiden, zo je wilt, te leiden met je gevoel, niet met je intellect. Want je intellect weet niets behalve de trivialiteiten die je erin hebt gestopt, zoals vuilnis in een vuilnisbak. Het intellect kan nooit de genezing brengen van het hart dat de Verzoening is. Het kan alleen worden gebruikt om te argumenteren tegen de krankzinnige percepties waaraan je gewend bent, zodat je zou kunnen gaan inzien dat het misschien een groter goed is om je vasthoudendheid op te geven om het intellect als je god te behandelen.

Daarom, geliefde vrienden, dans vaak, verheug je, speel vaak. Laat dit jaar het jaar zijn waarin je in jezelf alles naar boven laat komen dat de Mind van Christus onwaardig is – elke gedachte aan schaarste, elk gevoel van onwaardigheid, elke angst. Laat ze naar boven komen, kijk ernaar, omarm ze, transmuteer ze door je eigen liefde voor jezelf en door je eerlijkheid. Accepteer waar je bent en doe niet alsof je iets anders bent, want de wijste is altijd de nederigste.

Wees daarom in vrede, geliefde vrienden. Heb daarom vrede in alle dingen. Want we verheugen ons – en ik spreek hier over de vele ‘wij’ die in, wat je zou kunnen noemen, een onstoffelijke staat zijn, die ervoor kiezen om mee te doen met jullie die vragen om dit jaar langs deze weg geholpen te worden. We komen graag met je mee! We houden ervan om van je te houden! We wachten met vreugde op je om je Zelf Thuis te verwelkomen!

Daarom zullen we inderdaad nu beginnen met het beëindigen van deze boodschap van dit uur. Maar terwijl we afsluiten, zou ik je willen vragen je ogen even te sluiten en diep in het lichaam te ademen en uit te ademen. En terwijl de adem het lichaam verlaat, houd dan de gedachte vast dat er niets meer de moeite waard is om je aan vast te houden wat je vrede en geluk op afstand houdt. Word toegewijd – word volledig toegewijd – aan de ervaring van geluk, zelfs als je je volledig hebt toegewijd aan ongelukkigheid, beperking en gebrek. Geef je Schepper dit jaar de volledige toestemming om de kelder schoon te vegen. Er is daar beneden echt niets wat het waard is om te verdedigen of te beschermen.

En het zal geschieden dat je de volmaakte vrede van leeghoofdigheid, niet-weten, zult kennen. Je zult weten wat het betekent om verlost te zijn van tijd en getroost te worden door wat eeuwig is.

Vrede zij altijd met je. En denk nooit dat je alleen bent. Het is wat ze noemen – wat is dit woord dat je hebt – ‘haberdash’. Hmm. Wat is dit haberdash? Dat is een interessante term. Het is onzin voor je om te denken dat ik niet bij je ben. Je hebt gevraagd. Ik pakte de telefoon op. We zijn in communicatie. Zo is het. Dat is de manier waarop het zal zijn tot het einde van alle illusie.

Amen.