(*1) Ik weet van niets waartoe het dient.
Voor mij is deze zin iedere keer weer een grote opluchting! Kun je je dat voorstellen?
Natuurlijk kun je je ergens in verdiepen en op grond daarvan je beslissing nemen, je intuïtie meenemend. Maar wát we ook uitzoeken – we zullen nooit het totale plaatje kunnen zien. We hebben eenvoudig niet het totale overzicht van alle factoren die invloed kunnen uitoefenen.
(*2) Alles wat je denkt waar te nemen is een reflectie van waar je toestaat dat je bewustzijn verblijft. Er wordt waakzaamheid gevraagd en alleen deze zin al…
Je hebt keus uit twee wat betreft de plaatsen waar je bewustzijn zou kunnen verblijven:
óf het verblijft bij de attitudes en overtuigingen die je zijn geleerd door de wereld en die je laten zien wat krankzinnig onwerkelijk is,
óf het verblijft in de stille neutraliteit en vrede van je goddelijke en perfecte onwetendheid.
Het komt erop neer dat als we onze aangeleerde ideeën, die we tot nu toe hebben geloofd, afhalen van onze waarnemingen – als we onze behoefte om overal iets van te vinden en hier ook nog gelijk in te willen hebben, voor een moment loslaten – dan krijgt de Goddelijke wijsheid in ons de kans zich aan ons te openbaren – door ons heen te stromen – zodat we weten – in alle rust en vrede. Dan kunnen we besluiten om het Leven opnieuw te vertrouwen.
Ken je dat? Dat je gedachten aan een bepaald onderwerp blijven hangen en dat je daar gelijk in wil hebben en ook nog wilt dat anderen je daarin serieus nemen en steunen?
Probeer eens een tijdje stil te zitten met al je gedachten rond dat onderwerp en voel je emoties. Schrijven kan helpen om je meer bewust te worden. Je kunt bijvoorbeeld beginnen met: Als ik denk aan . . . . .
Laat vervolgens deze gedachte toe: Ik weet van niets waartoe het dient! Laat deze stelling in je rondzingen en het onderwerp en al je bijbehorende emoties omhullen.
Hoe voelt dat?
*1 Een cursus in wonderen – Werkboekles 25
*2 Uit The early years Vol I hfdst Ignorence is Bliss – hoort bij de WOM – The way of mastery