* Hoezo Een cursus in wonderen?

Hoezo Een Cursus in Wonderen?

Dagboekcitaat: 30/5-2015
Een cursus in wonderen is als een vuur waarin oud zeer verteert, waardoor de ruimte voor het licht zich uitbreidt  – steeds verder – omdat licht niet anders kan.

Ik had vele jaren geleden wel van de Cursus gehoord, maar het sprak me toen niet aan. Iemand vertelde me dat het ging om de keuze tussen angst of liefde en dat leek me te gemakkelijk – ik voelde me daar niet toe in staat en het leven leek me ingewikkelder dan dat. Bovendien volgde ik een andere spirituele weg.

Tot ik in juni 2013 in een impuls het tweedehands boekwinkeltje in Tiel binnenstapte. Toevallig? Mijn oog viel op ‘Inleiding tot Een cursus in wonderen’, een boekje van Kenneth Wapnick.
OK, dacht ik, zo’n klein boekje wil ik wel proberen. Het boekje fascineerde me en motiveerde me om verder te lezen. Eerst las ik meer boeken óver de Cursus – alle drie de boeken van Margot Krikhaar en vervolgens een aantal boeken van Willem Glaudemans.

Toen pas kocht ik de Cursus zelf – dagelijkse oefening en studie sindsdien.

De Cursus is genoteerd tussen 1965 en 1972. De eerste druk was in 1976 – de eerste vertaling in het Nederlands kwam in 1999 uit.

Concreet bestaat Een cursus in wonderen uit een Tekstboek van bijna 700 bladzijden en een Werkboek waarin voor iedere dag van het jaar een ‘les’ wordt gegeven. Het Tekstboek en het Werkboek horen bij elkaar. Het Tekstboek geeft vooral de uitleg van het theoretisch fundament van de Cursus en het Werkboek geeft de praktische toepassing.

Naast het Tekstboek en het Werkboek is er het Handboek voor leraren, gevolgd door een Verklaring van termen. Later is er nog een klein boekje met Aanvullingen verschenen – hierin tref je Psychotherapie, doel, proces en praktijk en het Lied van het Gebed aan. Tegenwoordig zijn al deze delen in één boek samengevat.

Bij de citaten uit de Cursus worden de desbetreffende boekdelen genoemd in de bronvermelding.

28/11-2013
diep
in leven
op aarde verborgen
kan een schat gevonden
waarheid

De Cursus is geschreven als een poëtische symfonie, circulair, met refreinen en met veel symbolische begrippen. Ik zie achteraf dat het daarom voor mij goed was om eerst boeken óver de Cursus te lezen zodat ik de Cursus zelf daarna beter kon bevatten.